Terug in de tijd
Op deze pagina nemen we je mee terug in de tijd. Vanaf de oprichting in 1990 nemen we je mee op reis om uiteindelijk uit te komen in 2020.
Bij ieder stukje van onze geschiedenis hebben we een kleine opdracht, een quizje of een puzzel gemaakt. Doe je mee? - De antwoorden vind je op deze pagina.
► 2008: Sneeuwwitje
Spiegeltje, spiegeltje, aan de wand, wie... kent het sprookje niet? In 2008 maakte regisseur Flora Verbrugge de voorstelling Sneeuwwitje (7+). Flora maakte bij Sonnevanck vele voorstellingen over sprookjes. Naar eigen zeggen omdat de verhalen in sprookjes zo krachtig zijn. “Sprookjes bevatten een enorme wereld en er zitten waanzinnige karakters in. Als het verhaal niet zou bestaan en een schrijver zou met dit verhaal naar mij toe komen, zou ik overrompeld zijn.” Het publiek zat op het puntje van hun stoel. Niet omdat ze het verhaal al kenden, maar omdat ze zich aangesproken voelden. Kinderen, maar ook zeker volwassenen herkennen de diepere gevoelens waarover het sprookje vertelt.
► 2007: Kommer en Courage
Het is 1812. Vol goede moed vertrekken de twee soldaten Johannes Courage en Kees Kommer uit het Nederlandse grensplaatsje Glanerbrug naar Moskou. Met hun prachtige uniformen lopen ze trots in het leger van Napoleon. Rusland veroveren wordt een fluitje van een cent! Maar als ze in Moskou zijn, zien ze dat de Russen hen te slim af zijn geweest. Alle inwoners hebben stiekem de stad verlaten! Het Franse leger zal het zwaar krijgen in het koude, verlaten Moskou. Want hoe komen ze thuis? Ze hebben alleen maar kapotte schoenen en hun zomeruniform aan! Wat te doen?
► 2007: Oroek
De voorstelling Oroek (8+) uit 2007 is gebaseerd op een sprookje over een zeehondenvrouw. Als het volle maan is kan zij haar zeehondenhuid af doen. Ze verandert dan in een mens en ze danst op de rotsen! Als een eenzame Inuït man in een kajak over de koude zee voorbij drijft en haar ziet wordt hij op slag verliefd. Hij verstopt haar zeehondenhuid zodat zij geen zeehond meer kan zijn. Samen krijgen ze een kind, Oroek. Zeven jaar later wordt ze ziek... ze wil haar huid terug om weer zeehond te worden. Maar vader kan haar niet loslaten. Hij houdt teveel van haar en is bang dat ze nooit meer terugkeert!
► 2005/2007: Schaap
Prins Lorenzo is in de voorstelling Schaap (4+) doodsbang om koning te worden. Want dan moet hij bijzonder en belangrijk zijn. Is hij dat wel? Hij verstopt zich in een kudde schapen. Eén van de schapen wordt een vriendin en Lorenzo wil weten hoe zij heet. ‘Schaap natuurlijk!’ zegt Schaap, ‘net als alle anderen’. Lorenzo vindt dat dat niet kan. Hoe kan hij haar terugvinden wanneer alle schapen komen als hij ‘Schaap!’ roept? ‘Je moet een andere naam’ zegt hij. ‘Eentje die alleen bij jou hoort’. Schaap vindt het een spannend idee, een naam. Ze wil het wel proberen.
► 2000: Geld
Geld (8+) was een voorstelling over de vraag: wie ben je als je niks hebt? Het verhaal ging over twee broers. Eerst zijn ze schatrijk, echte verwende jongetjes. Maar hun stokoude moeder vindt het vreselijk dat ze zo lui en gemakzuchtig zijn, zo gewend dat alles vanzelf gaat in hun leventje. Als de moeder voelt dat haar einde nadert, grijpt ze in: ze verbrandt, op het toneel, al haar geld, 26 miljoen. Nu moeten haar zoons zichzelf zien te redden in de wereld... Met bibberende knietjes staan ze daar. Wat moeten de broers nu doen?
► 1997: Engerlingen
De voorstelling Engerlingen werd gespeeld voor groep 4 en 5 van de basisschool, in de klas. Twee zusjes, Koos en Koosje, komen met een fiets het klaslokaal binnen. Het jongste zusje, Koosje (Annemarie Feltmann), zit slapend achterop.
► 1995: Kobold!
Kobold! (6+) is geregisseerd door Flora Verbrugge en de tekst is (oorspronkelijk in het Frans) geschreven door Jean Debefve, van het Brusselse Théâtre de Galafronie. De voorstelling gaat over hoe de werelden van jong en oud bij elkaar komen in verhalen waarvan we niet precies weten of ze nou echt gebeuren of niet. Een klein meisje bezoekt op nieuwjaarsdag haar grootmoeder. Grootmoeder is een rare, oude vrouw die tussen de verhuisdozen woont. Ze is helemaal geen lieve oma, ze is soms juist onaardig en ze stinkt een beetje. En ze houdt niet van kinderen, zegt ze. Die zijn vrolijk en vervelend.
► 1992: Zinnerin
De voorstelling Zinnerin (1992) werd gespeeld in een soort tent, zonder podium en stoelen. Er was alleen een riviertje met echt water, dat onder de doeken naar binnen kwam stromen. Het maakte een bocht en stroomde dwars door de tent. Als de kinderen de tent in kwamen zei de acteur: ‘Sssst… het water zingt, hoor je dat? Het water zingt een lied!’ Dan kropen de kleuters altijd zachtjes naar het riviertje om te luisteren en dan hoorden ze het lied ook.
► 1991: Hart
De voorstelling Hart gaat over een rijke oude vrouw, madame Pantalone, en haar dochter Isabella. Isabella is verliefd op een jongen, Ferdinando, maar mevrouw Pantalone vindt hem niet goed genoeg en vooral niet rijk genoeg. Met hulp van het dienstmeisje Nanetta en de knecht Harlequino – die ook verliefd op elkaar zijn - schrijven Isabella en Ferdinando elkaar briefjes. Eén briefje komt per ongeluk bij madame Pantalone terecht.
► 1990: De allereerste voorstelling
In 1990 werd Theater Sonnevanck opgericht door Flora Verbrugge. Op de foto zie je een beeld uit haar allereerste Sonnevanck-voorstelling. Aan de kostuums en het type helm kun je zien dat het een voorstelling was die over de tachtigjarige oorlog ging. Ook het wapen dat je rechts op de foto ziet, is typisch voor deze tijd.
♥ Op de hoogte blijven?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief of volg ons op Facebook of Instagram (@theater_sonnevanck). Hopelijk tot ziens in het theater!
Foto header: Edwin Deen